Karlstraße

Het pand aan de Karlstraße waar vroeger de Hofkammer van Hohenzollern-Sigmaringen zetelde. Ook de administrateurs en rentmeesters van Huis Bergh waren in dienst van de Hofkammer.

De Karlstraße in Sigmaringen is vernoemd naar Karel van Hohenzollern-Sigmaringen, die van 1831 tot 1848 behalve vorst van Hohenzollern-Sigmaringen ook graaf van Bergh was.

De Karlstraße was oorspronkelijk een naamloze weg die de oude stad verbond met het Hedinger Kloster. In de kloosterkerk bevindt zich de crypte waar de overledenen van de familie Hohenzollern-Sigmaringen worden bijgezet. In de jaren 40 van de 19e eeuw heeft vorst Karel met de bouw van een aantal representatieve gebouwen een belangrijke impuls gegeven aan de uitbreiding en ontwikkeling van de Karlstraße en van de stad Sigmaringen. Vanuit Berghs oogpunt zijn twee van deze monumentale panden het vermelden waard.

Het oudste gebouw aan de Karlstraße is de Alte Prinzenbau. Vorst Karels vader Anton Aloys heeft het in de jaren 1822–1825, nog voor de naam Karlstraße bestond, laten bouwen voor zijn vrouw Amalie Zephyrine van Salm-Kyrburg. Zij heeft hier de laatste jaren van haar leven tot haar dood in 1841 gewoond. Tegenwoordig is de Alte Prinzenbau de oudste helft van het pand Karlstraße 1–3. Het Staatsarchiv Sigmaringen is hier nu ondergebracht. Nevenstaande ansichtkaart komt uit de collectie van dit archief.

De ansichtkaart toont het pand op nummer 17, dat werd gebouwd tussen 1839 en 1848. Hier zetelde de Hofkammer, die het beheer van de Hohenzollernse goederen in handen. Ook de administrateurs en rentmeesters van Huis Bergh waren in dienst van de Hofkammer. Tegenwoordig is er het Verwaltungsgericht Sigmaringen (een rechtbank) gevestigd.

Ook de Karlsplatz in Sigmaringen is naar vorst Karel vernoemd.

Kaart

<googlemap version="0.9" lat="48.085715" lon="9.219501" zoom="16" height="600"> 48.085406, 9.220584 </googlemap>

Bronnen

• Sigmaringen op de Duitse Wikipedia
• Erlebe Sigmaringen: die Vielseitigkeit und Lebendigkeit unserer Stadt im Donautal , door scholieren van het Hohenzollern-Gymnasium, Geiger-Verlag (2013), blz. 16–21
• Das Fürstenhaus Hohenzollern, Hubert Krins, Kunstverlag Josef Fink, Lindenberg (2005), blz. 18