Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !
Brunhar van Hamaland: verschil tussen versies
k (interne link) |
k (→Bronnen: cat) |
||
(2 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 1: | Regel 1: | ||
− | '''Brunhar van Hamaland''' wordt beschouwd als de eerste graaf van [[Hamaland]], hoewel er over hem verder niets bekend is. Zijn naam komt ook in de Latijnse vorm | + | '''Brunhar van Hamaland''' wordt beschouwd als de eerste graaf van [[Hamaland]], hoewel er over hem verder niets bekend is. Zijn naam komt ook in de Latijnse vorm Brunharius voor. |
− | Sommige bronnen noemen hem Brunhari, maar dit is de Latijnse genitief van Brunharius. Deze verbuiging komt voor in een akte van 9 oktober [[794]], waarmee zijn [[Wracher van Hamaland|zoon Wracher]] goederen schonk aan de missionaris [[Sint Ludger|Ludger]]. In de akte staat ''Wracharius, filius quondam Brunhari'' | + | Sommige bronnen noemen hem Brunhari, maar dit is de Latijnse genitief van Brunharius. Deze verbuiging komt voor in een akte van 9 oktober [[794]], waarmee zijn [[Wracher van Hamaland|zoon Wracher]] goederen schonk aan de missionaris [[Sint Ludger|Ludger]]. In de akte staat "''Wracharius, filius quondam Brunhari''". Dit kan vertaald worden als "Wracharius, zoon van wijlen Brunharius". In dat geval was Brunhar in 794 al overleden. Een andere vertaling is "Wracharius, zoon van de voormalige [graaf] Brunharius". Volgens deze interpretatie zou Brunhar in 794 nog leven, maar op een eerder tijdstip aan de kant zijn geschoven (door Karel de Grote?) en vervangen door zijn zoon Wracher. |
− | Als stamvader van het eerste gravenhuis van Hamaland worden | + | De akte is mede ondertekend door Brunhars [[Meginhard I van Hamaland| kleinzoon Meginhard]]. |
+ | |||
+ | Als stamvader van het eerste gravenhuis van Hamaland worden Brunhar en zijn nakomelingen wel aangeduid als de ''Brunharingen''. Een meer voorkomende benaming is ''Meginharden'', omdat de naam [[Meginhard van Hamaland|Meginhard]] vaker voorkomt in dit geslacht. | ||
== Bronnen == | == Bronnen == | ||
*''Het oude Hameland'' door S. Dijkstra, uitgave in eigen beheer, Gendringen (1953), blz. 33 | *''Het oude Hameland'' door S. Dijkstra, uitgave in eigen beheer, Gendringen (1953), blz. 33 | ||
+ | *''[[Bergh; Heren, Land en Volk]]'', blz. 12 | ||
*[http://nl.wikipedia.org/wiki/Hamaland Hamaland] op Wikipedia | *[http://nl.wikipedia.org/wiki/Hamaland Hamaland] op Wikipedia | ||
*''[[Gelderse historie in de Liemers]]'', blz. 12–13 | *''[[Gelderse historie in de Liemers]]'', blz. 12–13 | ||
*''[[Oorkondenboek der Graafschappen Gelre en Zutfen]], deel 1, blz. 17 | *''[[Oorkondenboek der Graafschappen Gelre en Zutfen]], deel 1, blz. 17 | ||
− | [[Categorie:Graven van Hamaland]] | + | [[Categorie:Graven van Hamaland|H]] |
Huidige versie van 4 jun 2022 om 10:44
Brunhar van Hamaland wordt beschouwd als de eerste graaf van Hamaland, hoewel er over hem verder niets bekend is. Zijn naam komt ook in de Latijnse vorm Brunharius voor.
Sommige bronnen noemen hem Brunhari, maar dit is de Latijnse genitief van Brunharius. Deze verbuiging komt voor in een akte van 9 oktober 794, waarmee zijn zoon Wracher goederen schonk aan de missionaris Ludger. In de akte staat "Wracharius, filius quondam Brunhari". Dit kan vertaald worden als "Wracharius, zoon van wijlen Brunharius". In dat geval was Brunhar in 794 al overleden. Een andere vertaling is "Wracharius, zoon van de voormalige [graaf] Brunharius". Volgens deze interpretatie zou Brunhar in 794 nog leven, maar op een eerder tijdstip aan de kant zijn geschoven (door Karel de Grote?) en vervangen door zijn zoon Wracher.
De akte is mede ondertekend door Brunhars kleinzoon Meginhard.
Als stamvader van het eerste gravenhuis van Hamaland worden Brunhar en zijn nakomelingen wel aangeduid als de Brunharingen. Een meer voorkomende benaming is Meginharden, omdat de naam Meginhard vaker voorkomt in dit geslacht.
Bronnen
- Het oude Hameland door S. Dijkstra, uitgave in eigen beheer, Gendringen (1953), blz. 33
- Bergh; Heren, Land en Volk, blz. 12
- Hamaland op Wikipedia
- Gelderse historie in de Liemers, blz. 12–13
- Oorkondenboek der Graafschappen Gelre en Zutfen, deel 1, blz. 17