|
|
| (5 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) |
| Regel 1: |
Regel 1: |
| − | Onder de 16 kinderen van graaf [[Graaf Willem IV|Willem van den Bergh]] en [[Maria van Nassau]] zijn er enkele die zich een vermaarde naam hebben verworven.
| + | #redirect[[Hendrik van den Bergh]] |
| − | De jongste, '''Graaf Hendrik van den Bergh''' ([[1573]]-[[1638]]) koos in de tijd van de opstand tegen Spanje niet de partij van het verzet. Als de meesten van de adel - en zeker van de hoge adel - bleef hij trouw aan de koning en het katholieke geloof. Dapper krijgsman als hij was, wist hij het te brengen tot generaal der cavalerie, vocht moedig tegen zijn Oranjeneven prins Maurits en prins Frederik Hendrik en wist in de oorlog grotere en kleinere successen te behalen. In de beslissende strijd om het bezit van Brabant was hij opperbevelhebber van de Zuidelijke strijdkrachten, deed een verrassende inval op de Veluwe en probeerde de Staatse troepen van Den Bosch weg te lokken. Al verspreidde hij grote schrik en veroverde hij Amersfoort, al bedreigde hij zelfs Amsterdam, tenslotte moest hij teleurgesteld terugtrekken en ging Den Bosch met een grote omgeving over aan Frederik Hendrik.
| |
| − | | |
| − | De sterke invloed van de Spaanse en Italiaanse adel in de zuidelijke Nederlanden wekte zijn wrevel. Met enkele anderen van de hoge adel verzette hij zich krachtig, trad in overleg met Den Haag en bereidde de tocht langs de Maas voor. Frederik Hendrik trok met een machtig leger zuidwaarts, veroverde Venlo, Roermond, Sittard en tenslotte Maastricht. Aan deze zegenrijke veldtocht is het te danken dat Limburg tot de Nederlandse gewesten kan geteld worden. Maar '''het zou niet mogelijk zijn geweest''' indien graaf Hendrik de wil had gehad tegenstand te bieden. Zelfs kan aangenomen worden dat door de ontevredenheid van hem en vele anderen de verdediging zeer lauw werd gevoerd.
| |
| − | | |
| − | Dat hij oorspronkelijk aan Spaanse zijde vocht, zegt weinig. De vurige katholieken stonden aan die zijde, de lauwen liet de hele strijd onverschillig en alleen de overtuigde Calvinisten dienden in het Staatse leger. Graaf Hendrik kwam voor zijn geloofsovertuiging uit en toonde dit. Dat hij later een draai moest nemen, kwam door het verzet tegen de Spaanse camarilla en het Brusselse hof. '''Hij wilde Nederlands denken en handelen''' en was toen wel gedwongen zich aan de andere zijde te scharen.
| |
| − | | |
| − | Er zijn van geen graaf Van den Bergh zoveel afbeeldingen bewaard: zelfs een beroemd schilder als Anthonie van Dijck conterfeitte hem. Zo zijn er portretten van hem in het Prado te Madrid, in Windsor-Castle en in Chantilly.
| |
| − | ==Bron==
| |
| − | *[[Kremer, 'meester' | 'meester' Kremer]] in zijn voorstel om in [[Braamt]] een [[straten|straat]] [[Graaf Hendrikstraat]] te noemen. (december 1962)
| |
| − | ==Zie ook==
| |
| − | [[Land van den Bergh]]
| |
| − | ==Onderwerp==
| |
| − | [[Personen]]
| |
