Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !

Gerritsen, Andreas Johannes: verschil tussen versies

Uit Berghapedia
Ga naar: navigatie, zoeken
Regel 1: Regel 1:
 
[[Bestand: Pater Dries Gerritsen.jpg|right|thumb|400px|'''Pater Dries Gerritsen (met witte bord) in Tamarin, Suriname]]
 
[[Bestand: Pater Dries Gerritsen.jpg|right|thumb|400px|'''Pater Dries Gerritsen (met witte bord) in Tamarin, Suriname]]
−
'''Andreas Johannes''' (Dries) '''Gerritsen''' werd op 17 juli [[1902]] geboren in [[Beek]] als zoon van Hendrikus Gerritsen en Theodora Leijzer. Hij was een neef van [[Gerritsen, Petrus Hendricus|Piet Gerritsen]].
+
'''Andreas Johannes''' (Dries) '''Gerritsen''' werd op 17 juli [[1902]] geboren in [[Beek]] als zoon van Hendrikus Gerritsen en Theodora Leijzer. Hij was een neef van [[Gerritsen, Petrus Hendricus|Piet Gerritsen]]. Zijn oudershuis stond tegenover de Beekse pastorie in de huidige Sint-Jansgildestraat. Hij was als priester al een late roeping. Onprettige familie-omstandigheden en een afgebroken verkering zouden hem tot het kloosterleven hebben gebracht.
 +
 +
Dries trad toe tot de orde van de Redemporisten en werd uitgezonden naar Suriname. In deze, toen nog, Nederlandse kolonie was het katholieke missiewerk in [[1865]] toegewezen aan de Nederlandse Redemptoristen. In [[1945]] werd er in Tamarin, een dorp aan de rivier de Cottica in het uiterste noordoosten van Suriname, een missiepost opgericht. Pater Gerritsen werd daar tot pastoor benoemd. De lokale bevolking bestond uit afstammelingen van Afrikaanse slaven, die toen nog Boslandcreolen werden genoemd, maar tegenwoordig als Marrons worden aangeduid. Naast pastoor was pater Gerritsen in Tamarin ook directeur van een jongensinternaat en directeur van een houtzagerij.
  
−
Dries trad toe tot de orde van de Redemporisten en werd uitgezonden naar Suriname. In deze, toen nog, Nederlandse kolonie was het katholieke missiewerk in [[1865]] toegewezen aan de Nederlandse Redemptoristen. In [[1931]] werd er in Tamarin, een dorp aan de rivier de Cottica in het uiterste noordoosten van Suriname, een missiepost opgericht. Pater Gerritsen werd daar tot pastoor benoemd. De lokale bevolking bestond uit afstammelingen van Afrikaanse slaven, die toen nog Boslandcreolen werden genoemd, maar tegenwoordig als Marrons worden aangeduid. Naast pastoor was pater Gerritsen in Tamarin ook directeur van een jongensinternaat en directeur van een houtzagerij.
+
Op latere leeftijd in 1970 werd hij pastoor van de Bonefaciusparochie in de hoofdstad Paramaribo. In datzelfde jaar werd hij, onder de vermelding "oud-pastoor van Tamarin", benoemd tot [[Onderscheidingen#Orde van Oranje-Nassau (1892)|Ridder in de Orde van Oranje-Nassau]].
  
−
Op latere leeftijd werd hij pastoor van de Bonefaciusparochie in de hoofdstad Paramaribo. Waarschijnlijk was dit in of kort voor [[1966]], want in dat jaar werd hij, onder de vermelding "oud-pastoor van Tamarin", benoemd tot [[Onderscheidingen#Orde van Oranje-Nassau (1892)|Ridder in de Orde van Oranje-Nassau]].
+
'''DE TRAGISCHE MOORD OP PATER GERRITSEN'''
−
 
+
In Paramaribo werd hij in de nacht van 7 op 8 maart [[1973]] in zijn eigen pastorie het slachtoffer van een [[Moord|roofmoord]]. Zittend op de trap in de pastorie, terwijl hij zijn brevier bad, is hij vermoord. Een inbreker, die op klaarlichte dag binnen was gekomen, had hem niet thuis verwacht. De jongeman, pas een jaar of zeventien oud, raakte door de aanwezigheid van de pater zo in paniek, dat hij hem van achteren met een zwaar voorwerp neersloeg. Zijn collega pater Willebrands vond hem doodgebloed op de trap.
−
In Paramaribo werd hij in de nacht van 7 op 8 maart [[1973]] in zijn eigen pastorie het slachtoffer van een [[Moord|roofmoord]]. Een collega vond hem met een bloedende hoofdwond, waarna hij met spoed naar het academisch ziekenhuis werd overgebracht. De hulp mocht niet meer baten, want een paar uur later overleed hij.
 
 
[[Bestand:1988 Pater Gerritsen 1902-1973 begr en straat.jpg|300px|right|thumb| Pater Gerritsen, zijn begrafenis en Pater Gerritsenstraat in Beek]]
 
[[Bestand:1988 Pater Gerritsen 1902-1973 begr en straat.jpg|300px|right|thumb| Pater Gerritsen, zijn begrafenis en Pater Gerritsenstraat in Beek]]
−
 
 
Dries Gerritsen werd op 10 maart in Paramaribo begraven. Een week later werd er in de [[St. Martinus Beek|Martinuskerk]] in Beek een herdenkingsmis voor hem gevierd.
 
Dries Gerritsen werd op 10 maart in Paramaribo begraven. Een week later werd er in de [[St. Martinus Beek|Martinuskerk]] in Beek een herdenkingsmis voor hem gevierd.
  
Regel 15: Regel 15:
 
Suriname maakte in 1973 nog deel uit van het Koninkrijk der Nederlanden. De aanduiding kolonie was rond [[1920]] komen te vervallen en sinds [[1954]] waren Nederland, Suriname en de Nederlandse Antillen gelijkwaardige delen van het Koninkrijk. Suriname werd in [[1975]] onafhankelijk.
 
Suriname maakte in 1973 nog deel uit van het Koninkrijk der Nederlanden. De aanduiding kolonie was rond [[1920]] komen te vervallen en sinds [[1954]] waren Nederland, Suriname en de Nederlandse Antillen gelijkwaardige delen van het Koninkrijk. Suriname werd in [[1975]] onafhankelijk.
  
−
De [[Pater Gerritsenstraat]] in Beek is naar hem genoemd.
+
Zo is het Beekse enthousiasme voor de gemeente Bergh aanleiding geweest om de herinnering aan Pater Dries Gerritsen vast te houden in de naam van de enige straat in het woonwijkje Averbeek t.w. de Pater Gerritsenstraat, alwaar eveneens het gemeenschapshuus de Averhof van de KBO gelegen is.
 +
 
 +
'''PATER GERRITSENFONDS en de GROEP VAN VEERTIEN'''
 +
In 1968 was Pater Gerritsen in Beek op bezoek, terwijl daar zojuist de nieuwe Kolkstedeschool in gebruik was genomen. Dit was voor hem de gelegenheid om in de Beekse kerk te preken over zijn werk en de noodzakelijke bouw van schooltjes, onderwijzerswoningen en kerkjes voor de bosnegers. Zijn preek sloeg zo overtuigend aan, dat er in Beek spontaan een actie op gang kwam. Voortrekker hiervan was - de inmiddels gepensioneerde - onderwijzeres Mevrouw A. Braham, en deze liet via de school huis aan huis stencils rondgaan met een inschrijfstrook, waarop men zich als donateur van het - inmmiddels alom bekende - Pater Gerritsenfonds kon aanmelden. Ook werd in Loerbeek de draad opgepakt door Juffrouw Vermeulen. Veertien personen werden bereid gevonden om als collectant te fungeren. Zo werd deze groep de "GROEP VAN VEERTIEN" genoemd. Ook na de door van pater Gerritsen vroeg zijn collega pater Willebrands om met dit fonds door te gaan, omdat het zo ontzettend nodig was. Een deel van het geld gaat voortaan ook naar Brazilie naar de missie van de Bekenaar Broeder Piet Gerritsen en vervolgens naar diens opvolger Pater Urbanus. Dit fonds heeft nog jarenlang bestaan en of het momenteel in 2023 nog bestaat is mij niet bekend.
 +
 
  
 
== Krantenberichten ==
 
== Krantenberichten ==

Versie van 9 jan 2023 om 22:57

Pater Dries Gerritsen (met witte bord) in Tamarin, Suriname

Andreas Johannes (Dries) Gerritsen werd op 17 juli 1902 geboren in Beek als zoon van Hendrikus Gerritsen en Theodora Leijzer. Hij was een neef van Piet Gerritsen. Zijn oudershuis stond tegenover de Beekse pastorie in de huidige Sint-Jansgildestraat. Hij was als priester al een late roeping. Onprettige familie-omstandigheden en een afgebroken verkering zouden hem tot het kloosterleven hebben gebracht.

Dries trad toe tot de orde van de Redemporisten en werd uitgezonden naar Suriname. In deze, toen nog, Nederlandse kolonie was het katholieke missiewerk in 1865 toegewezen aan de Nederlandse Redemptoristen. In 1945 werd er in Tamarin, een dorp aan de rivier de Cottica in het uiterste noordoosten van Suriname, een missiepost opgericht. Pater Gerritsen werd daar tot pastoor benoemd. De lokale bevolking bestond uit afstammelingen van Afrikaanse slaven, die toen nog Boslandcreolen werden genoemd, maar tegenwoordig als Marrons worden aangeduid. Naast pastoor was pater Gerritsen in Tamarin ook directeur van een jongensinternaat en directeur van een houtzagerij.

Op latere leeftijd in 1970 werd hij pastoor van de Bonefaciusparochie in de hoofdstad Paramaribo. In datzelfde jaar werd hij, onder de vermelding "oud-pastoor van Tamarin", benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.

DE TRAGISCHE MOORD OP PATER GERRITSEN In Paramaribo werd hij in de nacht van 7 op 8 maart 1973 in zijn eigen pastorie het slachtoffer van een roofmoord. Zittend op de trap in de pastorie, terwijl hij zijn brevier bad, is hij vermoord. Een inbreker, die op klaarlichte dag binnen was gekomen, had hem niet thuis verwacht. De jongeman, pas een jaar of zeventien oud, raakte door de aanwezigheid van de pater zo in paniek, dat hij hem van achteren met een zwaar voorwerp neersloeg. Zijn collega pater Willebrands vond hem doodgebloed op de trap.

Pater Gerritsen, zijn begrafenis en Pater Gerritsenstraat in Beek

Dries Gerritsen werd op 10 maart in Paramaribo begraven. Een week later werd er in de Martinuskerk in Beek een herdenkingsmis voor hem gevierd.

De dader werd gepakt. Volgens de Surinaamse krant Vrije Stem van 24 augustus 1973 was het een 19-jarige schilder die als jongen misdienaar was geweest in de Bonefaciuskerk. Hij had geldproblemen en omdat hij de pastorie nog goed kende, dacht daar gemakkelijk zijn slag te kunnen slaan. Anders dan hij had verwacht, was pater Gerritsen nog niet naar bed. Bij de onverwachte ontmoeting sloeg hij de pater neer met een stuk hout dat hij bij zich had, zo zei hij bij zijn verhoor, omdat hij dacht dat er een waakhond in de pastorie was. De buit was 45 Surinaamse gulden en een radio-cassetterecorder. De dader heeft schuld bekend en werd veroordeeld tot zeven jaar gevangenisstraf met aftrek van voorarrest.

Suriname maakte in 1973 nog deel uit van het Koninkrijk der Nederlanden. De aanduiding kolonie was rond 1920 komen te vervallen en sinds 1954 waren Nederland, Suriname en de Nederlandse Antillen gelijkwaardige delen van het Koninkrijk. Suriname werd in 1975 onafhankelijk.

Zo is het Beekse enthousiasme voor de gemeente Bergh aanleiding geweest om de herinnering aan Pater Dries Gerritsen vast te houden in de naam van de enige straat in het woonwijkje Averbeek t.w. de Pater Gerritsenstraat, alwaar eveneens het gemeenschapshuus de Averhof van de KBO gelegen is.

PATER GERRITSENFONDS en de GROEP VAN VEERTIEN In 1968 was Pater Gerritsen in Beek op bezoek, terwijl daar zojuist de nieuwe Kolkstedeschool in gebruik was genomen. Dit was voor hem de gelegenheid om in de Beekse kerk te preken over zijn werk en de noodzakelijke bouw van schooltjes, onderwijzerswoningen en kerkjes voor de bosnegers. Zijn preek sloeg zo overtuigend aan, dat er in Beek spontaan een actie op gang kwam. Voortrekker hiervan was - de inmiddels gepensioneerde - onderwijzeres Mevrouw A. Braham, en deze liet via de school huis aan huis stencils rondgaan met een inschrijfstrook, waarop men zich als donateur van het - inmmiddels alom bekende - Pater Gerritsenfonds kon aanmelden. Ook werd in Loerbeek de draad opgepakt door Juffrouw Vermeulen. Veertien personen werden bereid gevonden om als collectant te fungeren. Zo werd deze groep de "GROEP VAN VEERTIEN" genoemd. Ook na de door van pater Gerritsen vroeg zijn collega pater Willebrands om met dit fonds door te gaan, omdat het zo ontzettend nodig was. Een deel van het geld gaat voortaan ook naar Brazilie naar de missie van de Bekenaar Broeder Piet Gerritsen en vervolgens naar diens opvolger Pater Urbanus. Dit fonds heeft nog jarenlang bestaan en of het momenteel in 2023 nog bestaat is mij niet bekend.


Krantenberichten

Klik op onderstaande afbeeldingen voor een vergroting.

  • Amigoe di Curaçao van 29 april 1966

  • Vrije Stem van 9 maart 1973

  • De Tijd van 9 maart 1973

  • De Tijd van 14 maart 1973

Bronnen

Overgenomen van "https://www.berghapedia.nl/index.php?title=Gerritsen,_Andreas_Johannes&oldid=91289"