Bijdragen aan Berghapedia? Klik hier om je aan te melden !
Kamp Rees
Kamp Rees was in de Tweede Wereldoorlog een Arbeitslager, een kamp waar dwangarbeiders ondergebracht waren. Het was gevestigd in een oude dakpannenfabriek nabij de buurtschap Groine niet ver van Rees. Het heeft bestaan van november 1944 tot 23 maart 1945, toen Britse troepen Rees bezetten. Sinds 18 december 1944 was de officiële naam '"Ausländerlager Groine, Bauabschnitt Röhrig, Einheit Heinze". Röhrig en Heinze waren de kampleiders.
Veel dwangarbeiders in Kamp Rees waren Nederlands die bij razzia's opgepakt waren. Een groot aantal van hen kwam uit het westen van het land, maar er was ook een aanzienlijke groep uit Apeldoorn en omgeving. Verder zaten er onder andere Russen, Roemenen, Polen, Fransen en Italianen.
De leefomstandigheden in Kamp Rees waren abominabel; het Kamp werd regelrecht als een hel omschreven. Slecht eten, slecht sanitair, kou en modder, en zwaar werk voor de Organisation Todt, zoals het graven van tankvallen in de bevroren aarde. De meesten hadden alleen de kleren die ze aanhadden toen ze opgepakt werden. Geen wonder dat velen ziek werden. De ergste gevallen mochten na bemiddeling door het Bureau Afvoer Burgerbevolking in Doetinchem naar het noodhospitaal in het patersklooster in 's-Heerenberg overgebracht worden. Al op 2 februari 1945, de dag dat de besprekingen met de Duitsers afgesloten werden, werden er 48 zieken gebracht. Meer ziekentransporten volgden, maar vanwege het gevaar van beschietingen door geallieerde vliegtuigen, vonden deze 's nachts plaats.
De zwaarste gevallen werden doorgestuurd naar de Sint-Theresia-Stichting. Voor een twintigtal zieken hebben alle goede zoregen helaas geen redding kunnen brengen. Zij kregen aanvankelijk een graf in 's-Heerenberg, maar zijn na de oorlog elders herbegraven.
Veel inwoners van de grensstreek, waaronder uit Bergh, hebben geprobeerd het lot van de dwangarbeiders in Kamp Rees te verlichten door hen voedsel te brengen. Soms klopten dwangarbeiders die in de buurt aan het graven waren, bij mensen aan en vroegen en kregen te eten.
Rees werd op 23 maart 1945 platgeschoten door Britse troepen. Op 25 maart om twaalf uur ’s middags werden de nog in Kamp Rees aanwezige Duitsers gevangengenomen. De meeste Nederlanders in het kamp zijn na enkele dagen via Kevelaer naar Nederland teruggebracht.
In het Kerkblad voor Bergh verscheen in januari 1946 het volgende ingezonden stuk:
De Burgemeester der gemeente Bergh brengt hierbij ter kennis, dat door hem een schrijven is ontvangen van den Rotterdammer F.W. Gelton, Ooievaarstraat 5 te Rotterdam, waarin deze ook namens zijn lotgenooten den Burgemeester verzoekt de inwoners van Bergh te bedanken voor de opofferende hulp die zij niettegenstaande het verbod van de Duitschers hebben verleend in den vorm van gastvrijheid, voeding en kleeding aan de bij razzia's weggevoerde slachtoffers van het kamp van Rees en zij wenschen de inwoners van Bergh alle voorspoed in het jaar 1946.
Bijzonderen dank wenschen zij te brengen aan den heer H.G. v. Dijk en diens vrouw, alsmede aan het Klooster der Witte Paters en Zusters tijdens hun verblijf aldaar.
Bronnen o.a.
- Stichting Dwangarbeiders Apeldoorn ‘40 - ‘45
- Er op of er onder, blz. 121-123
- Arbeitslager Kamp Rees op www.heemkunde.nl
- Kerkblad voor Bergh, No 34 van vrijdag 25 januari 1946
Boeken over Kamp Rees (niet gebruikt voor bovenstaand artikel):
- De hel van Rees door Jan Krist, ISBN 9070287838
- De verzwegen deportatie, Stichting Dwangarbeiders Apeldoorn ‘40 - ’45, ISBN 9090193596
