Frederik van den Bergh (1559-1618): verschil tussen versies

Versie van 7 jan 2018 om 14:19

Inhoud

1 Korte levensloop
2 De Tachtigjarige Oorlog
- 2.1 Frederik als militair
- 2.2 Frederik als staatsman
3 Correspondentie met Willem van Oranje
4 Bronnen

Korte levensloop

Frederik van den Bergh op zijn doodsbed met de keten van de Orde van het Gulden Vlies.

Frederik van den Bergh was het derde van de zestien kinderen van Willem IV van den Bergh en Maria van Nassau. Hij werd geboren op 18 augustus 1559. Als zijn geboorteplaats wordt Ulft vermeld. Als dit gegeven juist is, zal hij op kasteel Ulft ter wereld zijn gekomen, hoewel zijn ouders in die tijd op Huis Bergh woonden.

Hij trouwde in 1601 met Françoise de Ravenel, vrouwe van Ratigny. Uit dit huwelijk zijn vier kinderen bekend.

Al voor zijn huwelijk had hij een buitenechtelijke dochter, van wie de moeder niet bekend is.

Lucretia (voor 1601–1625)

Frederik overleed in Boxmeer op 3 september 1618, 59 jaar oud. Op 13 september werd hij in de parochiekerk aldaar begraven. Zijn weduwe hertrouwde in 1622 met haar neef Michel de Conflans, markies van Saint Rémy.

Naast graaf van Bergh was hij ook heer van Boxmeer, Homoet, Diksmuide en Hedel. In Diksmuide is op 4 november 2013 het Burggraaf Frederikplein naar hem vernoemd.

De Tachtigjarige Oorlog

Frederik als militair

Frederik was militair in de Tachtigjarige Oorlog, net als zijn vader en broers. Aanvankelijk streden zij aan de kant van Willem van Oranje. Frederik was 22 jaar oud toen hij op 25 maart 1582 als ritmeester het commando kreeg over een vendel ruiters. Zijn vader benoemde hem een jaar later tot gouverneur van Venlo, waarna hij het commando over de ruiters overdroeg aan zijn broer Oswald.

In 1584 liep hij met zijn vader en broers over naar de Spaanse kant. Frederik was toen 25 jaar oud, zodat hij het grootste deel van zijn leven in Spaanse dienst is geweest. Hij bereikte daarbij in 1598 de rang van generaal-veldmaarschalk.

Als militair heeft hij bijna de hele toenmalige Nederlanden doorkruist. Een van zijn eerste krijgshandelingen aan Spaanse kant was in 1585 zijn deelname aan het beleg van Grave. Hij raakte gewond door een musketkogel in zijn been, maar herstelde en werd het jaar daarop ingezet bij een aanval op Nijmegen. Hier kreeg hij een steen tegen zijn hoofd en viel bewusteloos neer. Nog datzelfde jaar verdedigde hij op de westoever van de IJssel bij Zutphen een schans tegen Staatse troepen. Vervolgens trok hij naar Groningen, waar hij in de winter van 1587 een Spaanse eenheid met succes van de oostoever van de Dollard terughaalde naar de westoever. IJsgang maakte deze overtocht levensgevaarlijk. Daarna heeft hij met zijn troepen geholpen het beleg van Groningen te breken.

Onvermijdelijk kwam hij in de strijd ook direct tegenover zijn Nassause neven te staan. Neef Maurits (zoon van Willem van Oranje) belegerde in 1592 Coevorden, waar Frederik toen commandant was. De stad zelf was onhoudbaar en werd op bevel van Frederik in brand gestoken. Hij trok zich terug op het kasteel, maar moest op 12 september van dat jaar capituleren. In 1593 trok hij aan het hoofd van een legermacht van zesduizend man vanuit Twente op naar de stad Groningen, maar zijn neef Willem Lodewijk van Nassau (zoon van Jan van Nassau) sneed hem de pas af. In een gevecht ten westen van Groningen bij Tolbert werden twee paarden onder hem vandaan geschoten en kreeg hijzelf een kogel in zijn arm.

In 1595 hielp hij zijn broer Herman het beleg van Grol te breken. Prins Maurits, die de stad belegerde, trok zijn troepen toen terug naar Silvolde en Terborg. Daar kreeg hij bezoek van zijn neef Adolf (Frederiks broer), die was gestuurd door diens moeder Maria van Nassau. Hoewel de zonen van graaf Willem IV en Willem van Oranje in de strijd tegenover elkaar stonden, nodigde Maria van Nassau haar neef prins Maurits uit voor een bezoek aan kasteel Ulft. Als moeder van de ene partij en tante van de andere wilde zij het contact tussen de Van den Berghs en de Nassaus in stand houden. Maurits heeft de uitnodiging aangenomen en werd op kasteel Ulft getrakteerd op een "magnificq banquet".

Frederik is vervolgens naar het graafschap Lingen getrokken, een Spaanse exclave ten oosten van Overijssel. Hier bleef hij tot prins Maurits hem in 1597 verdreef. In 1598 veroverde hij Doetinchem en het kasteel Schuilenburg. Hij zou beloond worden met de nieuw gestichte heerlijkheid Doetinchem, maar de Staten van Gelre en Zutphen weigerden de nieuwe heerlijkheid te erkennen.

Frederik was zo zwaarlijvig, dat hij om de twee uren van paard moest wisselen. In 1599 is hem dit bijna noodlottig geworden. Vier ruiters waren bezig hem met moeite op een vers paard te tillen, toen zij onverwacht werden aangevallen door Staatse troepen. Zelf kon de graaf nog wegkomen, maar zijn helpers slaagden er niet meer in op te stijgen en werden gevangengenomen.

Na dit voorval heeft hij nog deelgenomen aan het beleg van Zaltbommel, waarna hij naar Vlaanderen trok. Hier was hij in 1600 actief in bij de Slag bij Nieuwpoort en verbleef daarna drie maanden onder de troepen die Oostende belegerden. In 1601 lukte het hem 's-Hertogenbosch te bezetten en verhinderde daarmee een beleg door prins Maurits. Twee jaren later kon hij andermaal een beleg door prins Maurits verhinderen. Hij werd benoemd tot Kapitein der Aartshertogelijke Garde (de aartshertog was de landvoogd van de Spaanse Nederlanden) en kreeg het bevel over de troepen in Vlaanderen. Hier heeft hij tot het ingaan van het Twaalfjarig Bestand in 1609 de strijd steeds in het voordeel van Spanje kunnen laten verlopen.

Frederik als staatsman

Als bestuurder in Spaanse dienst is hij stadhouder geweest van de volgende gewesten:

1595–1618: Friesland, Groningen, Drenthe, Overijssel en Lingen. Het graafschap Lingen was een Spaanse exclave ten oosten van Overijssel. Dit stadhouderschap heeft hij slechts beperkt kunnen uitoefenen, want alleen in Lingen en Twente kon hij tot 1597 zijn gezag laten gelden, en daarna van 1605 tot 1618 in Lingen en Oldenzaal. De overige gewesten waren vast in handen van de Republiek der Verenigde Nederlanden.
1604–1611: Artesië. Het graafschap Artesië (Comté d'Artois) in het uiterste zuiden van de Nederlanden ligt tegenwoordig in Frankrijk. Hij verruild dit stadhouderschap in 1611 met dat van Opper-Gelre.
1611 –1618: Opper-Gelre, waar hij zijn broer Herman opvolgde, die in 1611 was overleden.

In 1613 vaardigde aartshertog Albert, landvoogd van de Spaanse Nederlanden, hem af naar de Rijksdag in Regensburg. In datzelfde jaar werd hij door koning Filips III van Spanje opgenomen in de Orde van het Gulden Vlies.

Correspondentie met Willem van Oranje

De handtekeningen van de graven Herman, Frederik en Oswald van den Bergh en Willem Lodewijk, Jan VII en Georg van Nassau onder de hiernaast genoemde brief.
Graven van den Bergh en van Nassau aan Willem van Oranje, 7-6-1574, De correspondentie van Willem van Oranje, brief nr.5681

In de overgeleverde correspondentie van Willem van Oranje bevindt zich één brief van Fredrik aan zijn oom. Hij heeft deze brief op 7 juni 1574 samen met zijn broers Herman en Oswald en zijn neven Willem Lodewijk, Jan VII en Georg, zoons van oom Jan VI van Nassau, geschreven op Dillenburg, het stamslot van de Nassaus. Het is een bemoediging na de verloren Slag op de Mokerheide van 14 april 1574, waarbij zijn ooms Lodewijk en Hendrik van Nassau waren gesneuveld.

Bronnen

Het archief van het Huis Bergh (boek), blz. 53, 59–62
R.W. Tadama in Verslag over het oud grafelijk-Berghse archief te 's-Heerenberg, uitgeverij I.A. Nijhoff, Arnhem (1846), blz. 10–11
Biographisch Woordenboek der Nederlanden , deel 2-1, Van der Aa et al., Haarlem 1852-1878, blz. 391-393
De correspondentie van Willem van Oranje
Frederik van den Bergh op Wikipedia
Old Ni-js nr. 41, blz. 46

@@ Regel 1: / Regel 1: @@
+== Korte levensloop ==
 [[Bestand:Frederik van den Bergh (1559-1618).jpg|thumb|right|350px|'''Frederik van den Bergh op zijn doodsbed met de keten van de [[Onderscheidingen#Orde van het Gulden Vlies|Orde van het Gulden Vlies]].]]
-'''Frederik van den Bergh''' was het derde kind van de zestien kinderen van [[Willem IV van den Bergh]]  en [[Maria van Nassau]]. Hij werd geboren in [[1559]] en overleed in [[1618]].
+'''Frederik van den Bergh''' was het derde van de zestien kinderen van [[Willem IV van den Bergh]] en [[Maria van Nassau]]. Hij werd geboren op 18 augustus [[1559]]. Als zijn geboorteplaats wordt [[Ulft]] vermeld. Als dit gegeven juist is, zal hij op [[kasteel Ulft]] ter wereld zijn gekomen, hoewel zijn ouders in die tijd op [[Huis Bergh]] woonden.
-Hij was een [[Militairen tijdens de Tachtigjarige Oorlog|militair in de Tachtigjarige Oorlog]] en had in [[1584]] samen met zijn vader en zijn broers de Spaanse kant gekozen.
-In Spaanse dienst was hij onder meer gouverneur van [[Opper-Gelre|Spaans Gelre]] en streed mee bij diverse belegeringen. Zo waagde hij onder meer een poging om de stad Steenwijk in te nemen in [[1597]]. Frederik heeft tijdens zijn leven onder meer de titel van heer van [[Boxmeer]] gedragen.
+Hij trouwde in [[1601]] met Françoise de Ravenel, vrouwe van Ratigny. Uit dit huwelijk zijn vier kinderen bekend.
+*[[Albert van den Bergh|Albert]] ([[1607]]–[[1656]])
+*[[Herman van den Bergh (1610)|Herman]], overleden in [[1610]]
+*[[Leonora Catherina Febronis van den Bergh| Leonora Catherina Febronis]] ([[1613]]–[[1657]])
+*[[Anna Maria van den Bergh|Anna Maria]] ([[1617]]–[[1668]])
-In [[1613]] werd hij door koning Filips III van Spanje opgenomen in de [[Onderscheidingen#Orde van het Gulden Vlies|Orde van het Gulden Vlies]].
+Al voor zijn huwelijk had hij een buitenechtelijke dochter, van wie de moeder niet bekend is.
-<br clear=all/>
+*[[Lucretia van den Bergh|Lucretia]] (voor [[1601]]–[[1625]])
-== Biografie ==
-Het ''Biographisch Woordenboek der Nederlanden'' vermeldt in negentiende-eeuws Nederlands het volgende over Frederik van den Bergh.
-----
-<div style="background:Khaki">
-BERGH (Frederik, Graaf van den), Heer van Boxmeer, Homoet, Dixmuiden, Hedel, enz., tweeden zoon van Willem Graaf van den Bergh en Maria van Nassau, geboren den 18den Augustus 1559, was, tijdens het verraad van zijnen vader, bevelhebber van Venlo van wege de Staten, maar volgde hem en zijne broeders in Spaanschen dienst. Niet lang daarna in [[1585]] werd hij, bij het beleg van Grave, door eenen musketkogel in het been gewond. In het volgende jaar, het Bergsche hoofd bij Nijmegen helpende veroveren, werd hij door eenen steenworp op het hoofd bewusteloos neergeveld. Nog in datzelfde jaar verdedigde hij de schans voor [[Zutphen]], tegen Leicester. In het volgende, onder Verdugo in de Ommelanden gebiedende, stak hij, bij ijsgang en onder levensgevaar, den Dollart over, om het daar geplaatste krijgsvolk terug te halen en bragt later door eenen krachtigen uitval uit Groningen veel bij tot het opbreken van het beleg. Toen Prins Maurits in het jaar [[1592]] Koevorden belegerde was hij er bevelhebber. Daar de plaats onhoudbaar was, stak hij haar in brand en bepaal de zich tot de verdediging van het sterke kasteel. Nadat Verdugo te vergeefs het ontzet beproefd had, gaf hij den 12 September het kasteel over hij eene eervolle kapitulatie. In [[1593]] trok hij, aan het hoofd van 6000 man te paard en te voet, met 6 stukken geschut, tot hulp van Verdugo over den [[Rijn]] en de Lippe, belegerde en nam het kasteel Saesveld en de stad Ootmarssum en wendde zich toen, dewijl Graaf Willem Lodewijk van Nassau de Boertange bezet en hem den pas naar Groningen afgesneden had, met Verdugo naar Aduarderzijl en raakte bij Tolbert in een scherp gevecht met de Staatschen, waar hem twee paarden onder het lijf werden dood geschoten en hij zelf een kogel door den arm kreeg. Nadat alle pogingen tot ontzet van Groningen mislukt waren, trok hij, thans tot Stadhouder van Friesland, Groningen, Overijssel en Lingen verheven, in [[1595]] met Mondragon op, tot het ontzet van [[Groenlo|Grol]], wierp zich vervolgens in Lingen en vertoefde daar omstreeks twee jaren, tot Prins Maurits hem in 1597 na een streng beleg dwong de stad over te geven.
-Onder den Admirant van Arragon nam hij deel aan den togt over den Rijn in [[1598]], wierd tot Marechal-de-Camp benoemd en ontving de stad [[Doetinchem]] en het kasteel Schuilenburg, welke hij had helpen veroveren, tot eene heerlijkheid. De regering van Doetinchem huldigde hem als Heer, doch de Staten van Gelderland weigerden de nieuwe heerlijkheid te erkennen, welke mitsdien in rook vervloog. In [[1599]] bij eenen onverhoedschen aanval der Staatschen, nam Graaf Frederik, die zoo zwaarlijvig was, dat hij om de twee uren van paard moest verwisselen, een versch, waar vier ruiters hem met moeite op tilden. Dan die hulp kwam hun duur te staan, want terwijl de Graaf zijn paard de sporen gaf, hadden zij geen tijd over, om op hun eigene te komen, waardoor ze, nevens 's Graven gevolg, in handen van de onzen vielen. Graaf Frederik was daarna onder de belegeraars van Zalt Bommel, streed in den slag bij Nieuwpoort, aan de zijde van den Aartshertog en had gedurende drie maanden een werkzaam deel aan het beleg van Ostende. In [[1601]] gelukte het hem 1000 man in 's Hertogenbosch te brengen, en Prins Maurits daardoor te noodzaken, het voorgenomen beleg te staken. Twee jaren later belegerde hij het kasteel van Hoogstraten, de wijkplaats der muitende soldaten, en toen Prins Maurits met eene geduchte magt hen kwam ontzetten, volvoerde hij eenen meesterlijken aftogt in het gezigt van 's vijands leger en dekte naderhand 's Hertogenbosch voor de tweede maal tegen een bedreigd beleg. Niet minder diensten bewees hij den Aartshertogen, door Thienen tegen alle aanvallen der muiters gelukkig te verdedigen, of in [[1605]] en de volgende jaren tot het bestand, toen hij, tot Kapitein der Aartshertoglijke garde benoemd en het bevel voerende over de troepen in Vlaanderen, die provincie dekte, terwijl Spinola aan den Rijn optrok, Sluis trachtte te overrompelen en, zoo veel hij kon, den oorlog aan die zijde levendig hield. Met regt mogt hij dus zijn broeder [[Herman van den Bergh|Graaf Herman]] aan Ibarra schrijven, ‘dat hij en zijn broeder geene hovelingen, maar krijgslieden waren; dat zij in die bezigheid van hunne jeugd af waren opgevoed, en dat de lucht van het leger hun beter behaagde dan die van de holstad.’
+Frederik overleed in Boxmeer op 3 september [[1618]], 59 jaar oud. Op 13 september werd hij in de parochiekerk aldaar begraven. Zijn weduwe hertrouwde in [[1622]] met haar neef Michel de Conflans, markies van Saint Rémy.
-Maar betoonde Graaf Frederik zich een dapper krijgsman, ook zijne bekwaamheden als Staatsman werden door den Aartshertog Albertus op hoogen prijs gesteld, die hem, in [[1613]], als Gezant naar den Rijksdag te Regensburg afvaardigde, van wien hij talrijke en wetenswaardige bijzonderheden naar Brussel overbriefde.
+Naast [[Graven van den Bergh|graaf van Bergh]] was hij ook heer van [[Boxmeer]], [[Homoet]], [[Diksmuide]] en [[Hedel]]. In Diksmuide is op 4 november [[2013]] het Burggraaf Frederikplein naar hem vernoemd.
-Hij overleed in 1618. Zijne echtgenoote Francoise de Ravenel, vrouwe van Ratigny, na zijne dood hertrouwd met den Marquis de St Julian, moet hem Dixmuiden ten huwelijk hebben aangebragt; althans hij is de eerste, die daarmede in [[1616]] beleend werd. Hij verwekte bij haar Albert, Graaf van den Bergh, geboren in [[1607]], overleden in [[1656]], na eerst met zijn volle nicht [[Maria Elisabeth Clara van den Bergh|Maria Elizabeth, Gravin van den Bergh]], Markgravin van [[Bergen op Zoom]], en daarna met Madelaine de Cuzance, Gravin van Champlette te zijn gehuwd geweest; Leonora Catharina, geboren in 1613 en in [[1634]] gehuwd met Frederic Maurice de la Tour d'Auvergne Hertog van Bouillon, Prins van Sedan; Anna Maria, geboren in [[1617]] en in [[1668]] ongehuwd te Brussel overleden.
+== De Tachtigjarige Oorlog ==
-</div>
+=== Frederik als militair ===
-----
+Frederik was [[Militairen tijdens de Tachtigjarige Oorlog|militair]] in de [[Tachtigjarige Oorlog]], net als zijn vader en broers. Aanvankelijk streden zij aan de kant van [[Willem van Oranje]]. Frederik was 22 jaar oud toen hij op 25 maart [[1582]] als ritmeester het commando kreeg over een vendel ruiters. Zijn vader benoemde hem een jaar later tot gouverneur van Venlo, waarna hij het commando over de ruiters overdroeg aan zijn [[Oswald van den Bergh (1561-1586)|broer Oswald]].
+In [[1584]] liep hij met zijn vader en broers over naar de Spaanse kant. Frederik was toen 25 jaar oud, zodat hij het grootste deel van zijn leven in Spaanse dienst is geweest. Hij bereikte daarbij in [[1598]] de rang van generaal-veldmaarschalk.
+Als militair heeft hij bijna de hele toenmalige Nederlanden doorkruist. Een van zijn eerste krijgshandelingen aan Spaanse kant was in [[1585]] zijn deelname aan het beleg van Grave. Hij raakte gewond door een musketkogel in zijn been, maar herstelde en werd het jaar daarop ingezet bij een aanval op Nijmegen. Hier kreeg hij een steen tegen zijn hoofd en viel bewusteloos neer. Nog datzelfde jaar verdedigde hij op de westoever van de IJssel bij [[Zutphen]] een schans tegen Staatse troepen. Vervolgens trok hij naar Groningen, waar hij in de winter van [[1587]] een Spaanse eenheid met succes van de oostoever van de Dollard terughaalde naar de westoever. IJsgang maakte deze overtocht levensgevaarlijk. Daarna heeft hij met zijn troepen geholpen het beleg van Groningen te breken.
+Onvermijdelijk kwam hij in de strijd ook direct tegenover zijn Nassause neven te staan. Neef Maurits (zoon van Willem van Oranje) belegerde in [[1592]] Coevorden, waar Frederik toen commandant was. De stad zelf was onhoudbaar en werd op bevel van Frederik in brand gestoken. Hij trok zich terug op het kasteel, maar moest op 12 september van dat jaar capituleren. In [[1593]] trok hij aan het hoofd van een legermacht van zesduizend man vanuit [[Twente]] op naar de stad Groningen, maar zijn neef Willem Lodewijk van Nassau (zoon van Jan van Nassau) sneed hem de pas af. In een gevecht ten westen van Groningen bij Tolbert werden twee paarden onder hem vandaan geschoten en kreeg hijzelf een kogel in zijn arm.
+In [[1595]] hielp hij zijn [[Herman van den Bergh|broer Herman]] het beleg van [[Groenlo|Grol]] te breken. Prins Maurits, die de stad belegerde, trok zijn troepen toen terug naar [[Silvolde]] en [[Terborg]]. Daar kreeg hij bezoek van zijn [[Adolf van den Bergh|neef Adolf]] (Frederiks broer), die was gestuurd door diens moeder Maria van Nassau. Hoewel de zonen van graaf Willem IV en Willem van Oranje in de strijd tegenover elkaar stonden, nodigde Maria van Nassau haar neef prins Maurits uit voor een bezoek aan kasteel Ulft. Als moeder van de ene partij en tante van de andere wilde zij het contact tussen de Van den Berghs en de Nassaus in stand houden. Maurits heeft de uitnodiging aangenomen en werd op kasteel Ulft getrakteerd op een "magnificq banquet".
+Frederik is vervolgens naar het graafschap Lingen getrokken, een Spaanse exclave ten oosten van Overijssel. Hier bleef hij tot prins Maurits hem in [[1597]] verdreef. In [[1598]] veroverde hij [[Doetinchem]] en het kasteel Schuilenburg. Hij zou beloond worden met de nieuw gestichte heerlijkheid Doetinchem, maar de Staten van [[Gelderland|Gelre]] en Zutphen weigerden de nieuwe heerlijkheid te erkennen.
+Frederik was zo zwaarlijvig, dat hij om de twee uren van paard moest wisselen. In [[1599]] is hem dit bijna noodlottig geworden. Vier ruiters waren bezig hem met moeite op een vers paard te tillen, toen zij onverwacht werden aangevallen door Staatse troepen. Zelf kon de graaf nog wegkomen, maar zijn helpers slaagden er niet meer in op te stijgen en werden gevangengenomen.
+Na dit voorval heeft hij nog deelgenomen aan het beleg van Zaltbommel, waarna hij naar Vlaanderen trok. Hier was hij in [[1600]] actief in bij de Slag bij Nieuwpoort en verbleef daarna drie maanden onder de troepen die Oostende belegerden. In [[1601]] lukte het hem 's-Hertogenbosch te bezetten en verhinderde daarmee een beleg door prins Maurits. Twee jaren later kon hij andermaal een beleg door prins Maurits verhinderen. Hij werd benoemd tot Kapitein der Aartshertogelijke Garde (de aartshertog was de landvoogd van de Spaanse Nederlanden) en kreeg het bevel over de troepen in Vlaanderen. Hier heeft hij tot het ingaan van het Twaalfjarig Bestand in [[1609]] de strijd steeds in het voordeel van Spanje kunnen laten verlopen.
+=== Frederik als staatsman ===
+Als bestuurder in Spaanse dienst is hij stadhouder geweest van de volgende gewesten:
+*[[1595]]–1618: Friesland, Groningen, Drenthe, Overijssel en Lingen. Het graafschap Lingen was een Spaanse exclave ten oosten van Overijssel. Dit stadhouderschap heeft hij slechts beperkt kunnen uitoefenen, want alleen in Lingen en Twente kon hij tot 1597 zijn gezag laten gelden, en daarna van [[1605]] tot 1618 in Lingen en Oldenzaal. De overige gewesten waren vast in handen van de Republiek der Verenigde Nederlanden.
+*[[1604]]–[[1611]]: Artesië. Het graafschap Artesië (''Comté d'Artois'') in het uiterste zuiden van de Nederlanden ligt tegenwoordig in Frankrijk. Hij verruild dit stadhouderschap in 1611 met dat van [[Opper-Gelre]].
+*1611 –1618: Opper-Gelre, waar hij zijn [[Herman van den Bergh|broer Herman]] opvolgde, die in 1611 was overleden.
+In [[1613]] vaardigde aartshertog Albert, landvoogd van de Spaanse Nederlanden, hem af naar de Rijksdag in Regensburg. In datzelfde jaar werd hij door koning Filips III van Spanje opgenomen in de [[Onderscheidingen#Orde van het Gulden Vlies|Orde van het Gulden Vlies]].
 == Correspondentie met Willem van Oranje ==
@@ Regel 30: / Regel 50: @@
 == Bronnen ==
 *[[Het archief van het Huis Bergh (boek)]], blz. 53, 59–62
+*R.W. Tadama in ''Verslag over het oud grafelijk-Berghse archief te 's-Heerenberg'', uitgeverij I.A. Nijhoff, [[Arnhem]] ([[1846]]), blz. 10–11
 *[http://www.inghist.nl/retroboeken/vdaa/#aa__001biog02_01.xml:391 ''Biographisch Woordenboek der Nederlanden''] , deel 2-1, Van der Aa et al., Haarlem 1852-1878, blz. 391-393
 *[http://www.inghist.nl/Onderzoek/Projecten/WVO De correspondentie van Willem van Oranje]
+*[http://nl.wikipedia.org/wiki/Frederik_van_den_Bergh_(1559-1618) Frederik van den Bergh] op Wikipedia
+*[[Old Ni-js 041|Old Ni-js nr. 41]], blz. 46
 [[Categorie:Graven van den Bergh]] [[Categorie:Huis van der Leck]] [[Categorie:Tachtigjarige Oorlog]]
   [[Categorie:Militairen tijdens de Tachtigjarige Oorlog]] [[Categorie:Orde van het Gulden Vlies]]

Frederik van den Bergh (1559-1618): verschil tussen versies

Versie van 7 jan 2018 om 14:19

Inhoud

Korte levensloop

De Tachtigjarige Oorlog

Frederik als militair

Frederik als staatsman

Correspondentie met Willem van Oranje

Bronnen

Navigatiemenu

Persoonlijke instellingen

Naamruimten

Varianten

Weergaven

Meer

Zoeken

Navigatie

Pagina's

Wijzigingen

Bijzondere pagina's

Hulpmiddelen